ksiądz z pana tadeusza

Niech Pana Pan Bóg w zdrowiu i szczęściu prowadzi. I niech prędko szczęśliwie do nas odprowadzi". Umilkła i spuściła głowę; oczki modre. Ledwie stuliła, z rzęsów pobiegły łzy szczodre, A Zosia z zamkniętymi stojąc powiekami, Milczała, sypiąc łzami jako brylantami. Tadeusz, biorąc dary i całując rękę, Rzekł: "Pani! Dialogi, opracowane przez Piotra Wereśniaka, są skrócone i zagęszczone. Znikły liczne opisy przyrody, tak charakterystyczne dla "Pana Tadeusza". Zastąpił je obraz. "Pan Tadeusz" jest utworem poetyckim, przeznaczonym do czytania, ale w żadnym z dzieł polskiej literatury nie widać tylu obrazów przyrody, ludzi i zdarzeń, jak tutaj. Dwa lata po publikacji "Pana Tadeusza" Wilhelm Häring jako pierwszy w entuzjastycznej recenzji określił utwór mianem epopei: ("W poemacie tym znajduję całkiem oryginalną samorodną formę, która stary epos splata z powieścią; wreszcie w istnieniu tego poematu znajduję dowód, że można jeszcze dziś tworzyć epopeje"). Nad stawem pojawił się Hrabia wraz z dżokejami. Zachwycony pięknem nocy, chórem żab, malowniczością stawów przystanął w zadumie. Zauważył Tadeusza i kazał go schwytać służbie. Wjechał na podwórko dworu. Sędzia wybiegł, a jego służba chciała bronić pana. Z dala dało się słyszeć tętent koni. Epilog „Pana Tadeusza” powstał po napisaniu całego dzieła, jako jego uzasadnienie. Mickiewicz tłumaczy w nim konieczność napisania utworu krzepiącego i wzywającego do walki. Dowiadujemy się, że poeta jest emigrantem i bardzo cierpi z powodu tęsknoty za ojczyzną i niemożliwości wzięcia udziału w walkach o jej wolność. no togel toto macau yang keluar hari ini. Czym jest „Pan Tadeusz”?Pełny tytuł lektury jest znacznie dłuższy i brzmi „Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem”. Taki tytuł pozwala dowiedzieć się kilku ważnych rzeczy. Po pierwsze wiemy, że mamy do czynienia ze sporem, czyli „zajazdem” dwóch skłóconych rodów: Horeszków i Sopliców. Jesteśmy na początku XIX wieku i możemy przyjrzeć się zwyczajom szlachty z tego okresu. Takie daty to również analogia do działań Napoleona Bonapartego i nastrojów niepodległościowych.„Pan Tadeusz” jako epopejaEpopeja to długi wierszowany utwór. By móc zaklasyfikować w ten sposób jakiś tekst, musi on wykazywać pewne cechy. Jakie?długi utwór wierszowanyprzedstawia ważny moment w życiu społeczeństwa (czasy napoleońskie)podniosły styl tekstuposiada inwokację („Litwo, Ojczyzno moja…”)dominuje narrator obiektywnyszczegółowe opisy wydarzeń czy przedmiotów„Pan Tadeusz” jest uznawany za epopeję narodową, ponieważ książka dotyczy spraw narodu i w momencie jej wydania odegrała bardzo istotną rolę w kształtowaniu się tożsamości utworuW utworze poznajemy zróżnicowaną majątkowo szlachtę. Pojawia się magnateria, szlachta średniozamożna, zaściankowa oraz pozbawiona majątków. W książce widzimy wyraźny podział na rody, z których pochodzą bohaterowie. Warto, byś znał chociaż tych najważniejszych i najczęściej występujących:Ród Sopliców: Sędzia (właściciel Soplicowa), Jacek Soplica, (ksiądz Robak, brat Sędziego), Tadeusz Soplica (syn Jacka), Hreczecha (daleki krewny, przyjaciel domu), Telimena (krewna, opiekunka Zosi).Ród Horeszków: Zosia (córka nieżyjącej już Ewy, córki właściciela zamku Horeszków), Ewa (dawna ukochana Jacka), Gerwazy (klucznik zamku), Hrabia (daleki krewny, ostatni z rodu Horeszków).Najważniejsze informacjeTrudno przebrnąć przez XII ksiąg, więc wybraliśmy dla Ciebie tylko najważniejsze informacje z nich. Dzięki temu poznasz zarys książki i wtedy będzie Ci łatwiej przyswoić nasze podpowiedzi i informacje dotyczące życia szlachty. O jej kulturę możesz być zapytany na maturze, więc warto wiedzieć na ten temat co nieco. 😊Księga I – Tadeusz wraca do Soplicowa po latach nauki w Wilnie. W swoim dawnym pokoju widzi młodą dziewczynę. Wydaje mu się, że to II – Trwa polowanie. Hrabia spóźnił się na wydarzenie, spotkał już tylko Gerwazego. Klucznik opowiada dawną historię rodu Horeszków: Stolnik nie zgodził się na ślub córki Ewy z Jackiem, więc młody w przypływie gniewu i korzystając z okazji zastrzelił niedoszłego III – Hrabia jest zachwycony Zosią. Mieszkańcy wybierają się na grzyby. Telimena wręcza Tadeuszowi kluczyk do swojego IV – Polowanie na niedźwiedzia. Ksiądz Robak przebywa w karczmie i prowadzi agitację polityczną szlachty. Potem udaje się na polowanie, gdzie zabija niedźwiedzia chcącego rozszarpać Tadeusza i Hrabiego. Polowanie kończy się posiłkiem – V – Uczta Sopliców w zamku. Gerwazy i Hrabia przerywają ją i rozpoczynają kłótnię, która kończy się VI – Narada przed powstaniem przygotowywanym przez księdza VII – Szlachta nie może dojść do porozumienia. Gerwazy zachęca ją do zajazdu na VIII – Tadeusz, nieszczęśliwy w miłości chciał popełnić samobójstwo. Został aresztowany przez szlachtę, podobnie jak cała reszta rodu Sopliców. Przez resztę dnia szlachta świętowała i piła na IX – Moskale dowiedzieli się o zajeździe, aresztowali szlachtę i zajęli Sopliców. Jeden z nich zaczął zalecać się do Telimeny. Został spoliczkowany przez Tadeusza. Wybuchła bitwa, którą wygrali Polacy. Ksiądz Robak uratował Hrabiego, zasłaniając go swoim ciałem. Sam został X – Hrabia i Tadeusz muszą opuścić Litwę. Ranny ksiądz Robak spowiada się i opowiada historię swojego życia. Dostaje przebaczenie Gerwazego i dowiaduje się o przebaczeniu XI – Rok 1812. Na Litwie pojawiły się wojska Napoleona. Tadeusz zaręcza się z Zosią, Telimena z Rejentem i Asesor (gość Sopliców) z Teklą XII – Tadeusz i Zosia objęli w posiadanie zamek i dali swoim poddanym wolność. Odbyła się wyjątkowa uczta, zaprezentowano serwis, a Jankiel grał wspaniały – Mickiewicz przedstawił okoliczności powstania utworu i opowiedział o trudnej sytuacji polskiej emigracji. Wyraził nadzieję, że dzięki tej księdze nieszczęśliwi Polacy na chwilę przeniosą się myślami do ukochanej kultura szlacheckaKsiążka Adama Mickiewicza ukazuje nam świat szlachty, który powoli przestaje istnieć. Już w tytule autor zaznaczył, że mamy do czynienia z „ostatnim zajazdem”. Co „Pan Tadeusz” opowiada nam o szlachcie, jej zwyczajach i ich odchodzeniu w niepamięć? Dzięki obszernym opisom dobrze poznajemy wygląd pomieszczeń i dworków, gospodarstwa, szlachecką obyczajowość, typ rozrywek, obowiązków i ostatniego na Litwie woźnego jest ostatnim klucznikiem księdze XII widzimy ostatnią staropolską się ostatni zajazd na świata„Pan Tadeusz” idealizuje świat. Widzimy jego upiększony obraz. To zabieg przeprowadzony na kilku płaszczyznach:Patriotyzm – szlachta szczególnie kocha utraconą Polskę. W Soplicowie panuje kult narodowych pamiątek – na ścianach wiszą portrety bohaterów narodowych, zegar wygrywał „Mazurka Dąbrowskiego”.Obowiązki – bohaterowie sumiennie traktują swoje obowiązki, Zosia szczególnie troszczy się o ptactwo, a wszyscy przestrzegają tradycji i dostosowują się do etykiety podczas posiłków, spacerów czy polowań. To świat pełen i jego okolice przypominają Arkadię. To świat hermetycznie zamknięty, bezpieczny i uporządkowany. Wszystko toczy się w ten sam sposób od wieków. Początek i koniec epopei ma charakter baśniowy (przybycie Tadeusza do domu oraz ślub Tadeusza i Zosi). Ojczyzna jest tu idealizacji widzimy, że Polska jest rajem utraconym. Pokazując przede wszystkim to, co drogie, pięknie i dobre Mickiewicz sprawił, że Polacy z jeszcze większą tęsknotą myślą o swojej ojczyźnie. Epopeja miała za zadanie rozbudzić uczucia do Polski i zbudować tożsamość tych, którzy powoli przestali już czuć się Polakami. Najważniejsze informacje o Jacku Soplicy pseudonimy - Wojewoda, Wąsal, ksiądz Robak, Bernardyn, tytuł szlachecki - szlachcic litewski herbu Leliwa, rodzina - syn Podczaszego Soplicy, starszy brat Sędziego Soplicy, ojciec Tadeusza Soplicy najważniejsze wydarzenia z życia - miłość do Ewy Horeszkówny, zabójstwo Stolnika Horeszki, wyjazd i wstąpienie do zakonu Bernardynów, przybranie pseudonimu ks. Robak, służba ojczyźnie, rehabilitacja i ujawnienie się na łożu śmierci. w filmie Andrzeja Wajdy Pan Tadeusz - rolę Jacka Soplicy odegrał Bogusław Linda Jacek Soplica - charakterystyka Starszy syn podczaszego ziemskiego, brat Sędziego, ojciec Tadeusza. W czasach swej młodości słynął z warcholstwa i był znanym na całą okolicę awanturnikiem. Od sumiastych wąsów, nazywany „Wąsalem”. Biedny szlachcic, posiadający jedynie skrawek ziemi. Pomimo tego miał duże poparcie wśród szlachty i 300 głosów na sejmikach. Wyborowy strzelec. Poparcie Jacka u szlachty wykorzystywał Stolnik Horeszko, często goszcząc go na zamku i nazywając swoim przyjacielem. Jacek zakochał się w jedynej córce Stolnika, Ewie, lecz na jej prośbę ukrywali swoje uczucia. Nie słuchał rad innych, którzy otwarcie mówili mu, że Stolnik nigdy nie odda biednemu szlachcicowi ręki córki. Wyczuwając, że Stolnik mu odmówi, postanawia pożegnać się i odjechać. Wówczas Stolnik oznajmia mu, że kasztelan jest zainteresowany Ewą i pyta Jacka o radę. To ostateczny cios dla Soplicy. Zrozpaczony, ucieka z zamku, słysząc, że Ewa mdleje i rozpacza. Poślubia pierwszą napotkaną dziewczynę, lecz ich małżeństwo nie jest szczęśliwe. Jacek ciągle rozpamiętuje swoją miłość do Horeszkówny, nie potrafi pokochać żony, choć jest ona dobrą osobą i bardzo go kocha. Zaczyna pić. Wcześnie zostaje wdowcem z maleńkim synkiem. Przypadkowo znajduje się w pobliżu zamku Stolnika w noc, kiedy Moskale najeżdżają Horeszkę. Początkowo odczuwa radość z tego, potem ogarnia go wściekłość, że Stolnik tak dzielnie się broni. W przypływie emocji sięga po broń i zabija wroga. Wieść o zdradzie i zabójstwie rozchodzi się po okolicy. Wszyscy uważają go za stronnika Moskwy, jako nagrodę ma dostać część dóbr po Stolniku. Jacek ratuje się ucieczką przed hańbą i poniżeniem. Zostawia jedynego synka pod opieką brata, sam jednak przez cały czas kieruje jego wychowaniem. Trafia do Rzymu, skąd po jakimś czasie dochodzą pogłoski, że Soplica zginął. On jednak wstępuje do Zakonu Bernardynów i przybiera nazwisko Robak. Cała jego działalność w mniszym habicie, udział w walkach, konspiracja są próbą odkupienia zbrodni. Pojawia się w Soplicowie jako wysłannik Jacka Soplicy, by dopilnować małżeństwa Tadeusza z Zosią. Ma też za zadanie przygotować powstanie na Litwie. Jednak jego pospieszne działania i słowa o wysprzątaniu ojczyzny ze śmieci zostają opacznie odebrane przez szlachtę zaściankową. Jego plany krzyżuje również Gerwazy, który podjudza zaścianek przeciwko Sędziemu. Częściowo odpokutowuje swoją zbrodnię dwukrotnie ratując przed śmiercią dalekiego krewnego Horeszków i starego Klucznika. Próbą zadośćuczynienia rodzinie Horeszków jest fakt, że po śmierci Ewy, Jacek przez wiele lat łoży na wychowanie jej córeczki Zosi. Pragnie w końcu pogodzić zwaśnione rody, doprowadzając do ślubu swojego syna i prawowitej dziedziczki Horeszków, by w ten sposób oddać część należnego dziedzictwa dziewczynie. Jako ksiądz Robak jest postacią zagadkową. Jego postawa, gesty i ruchy przypominają zachowanie żołnierza: „miał on nad prawym uchem, nieco wyżej skroni, Bliznę wyciętej skóry na szerokość dłoni I w brodzie ślad niedawny lancy lub postrzału; Ran tych nie dostał pewnie przy czytaniu mszału. Ale nie tylko groźne wejrzenie i blizny, Lecz sam ruch u głos jego miał cos żołnieszczyzny” [Ks. I, 960 – 965] Ranny podczas potyczki z Moskalami w Soplicowie, wyznaje Klucznikowi, kim jest i prosi go o przebaczenie. Wówczas to dowiaduje się, że przed laty Stolnik w chwili śmierci wybaczył mu, czyniąc znak krzyża. Umiera na skutek infekcji rany, którą odniósł wiele lat temu. W chwili śmierci otrzymuje list z wiadomością, że Napoleon wypowiedział Moskalom wojnę. To sprawia, że odchodzi spokojny, z nadzieją na rychłe wyzwolenie ojczyzny. Po śmierci jego nazwisko zostaje oczyszczone i dostaje order Legii Honorowej. Zostaje pochowany przy soplicowskiej kaplicy, a Podczaszy na jego grobie wiesza medal. Dzieje Jacka Soplicy to dwie biografie wpisane w życie jednego człowieka: pełnego pychy szlachcica, wiernego swej pierwszej miłości aż po kres dni, który w przypływie emocji zabija nieprzychylnego mu Stolnika oraz bojownika o wolność, który pokorą i ofiarnością próbuje zmazać swoją winę i czynnie walczyć o Soplica – ksiądz Robak jako bohater romantyczny Jak zgodnie orzekli badacze, to właśnie Bernardyn jest główną postacią Pana Tadeusza. Przede wszystkim dlatego, iż jego biografia jest najpełniejsza, najbardziej dynamiczna oraz dlatego, że zespala on wszystkie wątki (najmniej wątek sporu o zamek, choć to przecież on przyczynia się do śmierci właściciela budowli, a więc zapoczątkowuje całą historię). Na uznanie Jacka za głównego bohatera wpływać może także fakt, iż w rękopiśmiennej redakcji tytuł poematu miał brzmieć „Żegota”, a wiemy, że w utworze takim mianem określa się właśnie brat Sędziego. Jak słusznie zauważa Alina Witkowska (A. Witkowska, Romantyzm , Warszawa 2, s.) ma on niejako „dwie biografie”. Trzymając się tego podziału wskazać można zmianę, jaka zaszła w psychice bohatera. strona: - 1 - - 2 - 1) Co zapowiadało gościnę w Soplicowie? a) położenie na pagórku b) porządek c) otwarta brama 2) Skąd powrócił Tadeusz? a) z Warszawy b) z Wilna c) z Krakowa 3) Kto go pierwszy przywitał? a) Gerwazy b) Sędzia c) Wojski 4) Na czyją cześć nosił imię syn Jacka Soplicy? a) Tadeusza Rejtana b) Tadeusza Kościuszki c) Tadeusza Korsaka 5) Jaką melodię wygrywał zegar kurantowy? a) Mazurek Dąbrowskiego b) Rotę c) Boże, coś Polskę 6) Kto zarządził, że wieczerza odbędzie się w zamku? a) Protazy b) Wojski c) Sędzia 7) Jaką naukę wygłosił Sędzia? a) o szlachectwie b) o patriotyzmie c) o grzeczności 8) Kto pojawił się na uczcie spóźniony? a) Telimena b) Zosia c) Hrabia 9) Ile Tadeusz miał lat? a) 16 b) 18 c) 20 10) Gdzie obudził się Tadeusz a) w stodole b) na strychu c) w pokoju obok swojego dawnego pokoju 11) Na co zamierzano zapolować w księdze II? a) na niedźwiedzia b) na tura c) na zająca 12) Szabla Gerwazego to: a) Rozeczka b) Szczerbiec c) Scyzoryk 13) Kto przyglądał się Zosi w księdze II? a) Hrabia b) Tadeusz c) Gerwazy 14) Woźny w Soplicowie to: a) Wojski b) Protazy c) Assesor 15) Córka Stolnika Horeszki miała na imię: a) Anna b) Ewa c) Zofia 16) Kto przegonił Hrabiego, gdy ten podglądał Zosię? a) Sędzia b) Telimena c) Ksiądz Robak 17) Co było nietypową pasją Wojskiego? a) polowanie na muchy b) polowanie na zające c) polowanie na lisy 18) Jak nazywało się miejsce odosobnienia Telimeny? a) lasek boloński b) pola elizejskie c) świątynia dumania 19) Co sygnalizuje obiad w Soplicowie? a) kurant b) dzwon c) zawołanie Wojskiego 20) Co przerwało obiad? a) wiadomość o Napoleonie b) przybycie Płuta i Rykowa c) wiadomość o niedźwiedziu 21) Kto według legendy wybudował Wilno? a) Witold b) Giedymin c) Kiejstut 22) Kto obudził Tadeusza na polowanie? a) Wojski b) Zosia c) ksiądz Robak 23) Kto zarządzał karczmą? a) Gerwazy b) Rejent c) Jankiel 24) Czym częstował ksiądz Robak w karczmie? a) piwem b) winem c) tabaką 25) Do czego namawiał ksiądz Robak w karczmie? a) powstania na Litwie b) ucieczki do wojsk Napoleona c) posprzątanie okolicy 26) Kto pierwszy wykrył niedźwiedzia? a) Protazy b) Wojski c) Rejent 27) Kto uratował życie Hrabiemu podczas polowania? a) Ksiądz Robak b) Gerwazy c) Taduesz 28) Co zakończyło polowanie? a) okrzyk b) koncert Wojskiego na rogu c) opowieść o Domejce i Dowejce 29) Do czyjej celności porównał strzał księdza Robaka Gerwazy? a) Stolnika Horeszki b) Podkomorzego c) Jacka Soplicy 30) Co jedzono po polowaniu? a) bigos b) gulasz c) kotlety z dziczyzny 31) Za kogo chciała wydać za mąż Telimena Zosię? a) Hrabiego b) Tadeusza c) syna Podkomorzego 32) Z czego słynął zaścianek w Dobrzynie? a) bogactwa i pracowitości b) bitewności i odwagi c) męstwa szlachty i urody szlachcianek 33) Co hodował stary Maciej? a) konie b) króliki c) kury 34) Jak nazywała się szabla Macieja? a) Rózeczka b) Brzytewka c) Konewka 35) Dlaczego Macieja nazywano kurkiem na kościele? a) był najstarszy b) był dla nich autorytetem c) często zmieniał poglądy polityczne 36) Jakie imiona nadawano kobietom w Dobrzynie? a) Zocha lub Jagna b) Kachna lub Maryna c) Kachna lub Zocha 37) Jakie imiona nadawano mężczyznom w Dobrzynie? a) Maciej lub Bartłomiej b) Maciej lub Stach c) Maciej lub Jakuba 38) Ile lat miał Maciej Dobrzyński? a) 68 b) 72 c) 76 39) Dlaczego Bartka nazywano Prusakiem? a) był z pochodzenia Prusakiem b) jeździł często do Prus c) nienawidził Prusaków 40) Do jakiego zakonu należał Ksiądz Robak? a) bernardynów b) augustianów c) dominikanów 41) Jakim zawołaniem kończy się księga VII? a) Bóg jest z Napoleonem! Napoleon z Nami! b) Hejże na Soplicę c) Zwycięstwo 42) Co według Wojskiego zapowiadało pojawienie się komety? a) niebezpieczeństwo b) wielki szczęście c) kłótnię lub wojnę 43) O jakim księciu opowiadał historię Wojski a) Domejko b) Denassów c) Dowejko 44) Jak nazywał się kapitan rosyjski, który często gościł w Soplicowie? a) Rykow b) Płut c) Płutowicz 45) Ile Sędzia miałby zapłacić od każdej osoby Płutowi? a) po 1000 rubli b) po 500 rubli c) po 100 rubli 46) Co to była "żółta księga" a) księga udowadniająca szlachectwo b) spis uciekinierów do Napoleona c) księga ustaw wojennych 47) Kto nagle przybył do Soplicowa? a) Gerwazy b) Ksiądz Robak c) Hrabia 48) Kto towarzyszył Robakowi? a) Jankiel b) Gerwazy c) stary Maciej i Bartek Prusak 49) Kto pozbył się majora Płuta? a) Wojski b) Gerwazy c) Protazy 50) Co przyczyniło się do zwycięstwa Polaków? a) strzał armatni b) zawalenie sernicy c) pożar stodoły 51) Jaki tytuł nosiła książką kucharska Wojskiego? a) " Kucharz doskonały" b) " Staropolskie jadło" c) " Kuchnia polska" 52) Kto ogłosił rehabilitację Jacka Soplicy? a) ksiądz podczas mszy b) Podkomorzy c) gen. Dąbrowski 53) Jakie odznaczenie otrzymał po śmierci Ksiądz Robak? a) krzyż Wirtuti Militari b) krzyż Walecznych c) krzyż Legii Honorowej 54) Chart Asesora to: a) Kusy b) Sokół c) Szarak 55) Z kim zaręczył się Asesor? a) z Telimeną b) z Teklą Hreczeszanką c) z córką Podkomorzego Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie. Drodzy zebrani, To jest temat, w którym znajdziesz odpowiedź na wskazówkę Ksiądz z Pana Tadeusza dla gry Krzyżówki wyspy . Najpierw pojawił się Wyspa 8 Poziom 6 Hasło 4 i mogą być dostępne w ramach innych zagadek. Ta gra jest doskonała, jest bardzo dobrze zaprojektowana i kiedy ją sfinalizowaliśmy, dzielimy się wszystkimi odpowiedziami na temat tej gry. Więc o innych odpowiedziach z gry Krzyżówki wyspy, będą aktualne podczas gry. Odpowiedzi na wszystkie wskazówki będą dla Ciebie dostępne, a jeśli masz jakiś komentarz, chętnie go rozważę w przyszłych aktualizacjach. Odpowiedź to : ROBAK Pamiętaj, że zawsze będę wspominał główny temat gry : Krzyżówki wyspy Odpowiedzi, link do aktualnego poziomu : Wyspa 8 Poziom 6 Hasło 4 Krzyżówki wyspy i link do następnej wskazówki Krzyżówki wyspy Brak szacunku do drugiej osoby. oraz link do następnej wskazówki: możesz chcieć poznać treść pobliskich tematów, aby linki te poinformowały Cię o tym! Prosze podziel sie z nami swoja opinia. Zawsze są mile widziane. Czy zastanawiałeś się więc nad zostawieniem komentarza, poprawieniem błędu lub dodaniem dodatkowej wartości do tematu? Zamieniam się w słuch…. This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT Autor utworu : Adam Mickiewicz Epoka literacka : Romantyzm Rodzaj literacki : Epika Gatunek literacki : Epopeja Czas i miejsce powstania utworu : Paryż, 1832-1834 Data pierwszego wydania : 1834 rok Czas akcji : 1811-1812 rok Miejsce akcji : Litwa- Soplicowo, Dobrzyń, zamek Horeszki Bohaterowie : Jacek Soplica- ksiądz Robak, Sędzia, Stolnik, Hrabia, Gerwazy, Protazy, Tadeusz Soplica, Telimena, Zosia, Maciek Dobrzyński Zagadnienia : Geneza, struktura czasu, charakterystyka szlachty, historia w „Panu Tadeuszu”, rola przyrody w utworze, epopeja narodowa Motywy : Arkadii, miłości nieszczęśliwej, miłości spełnionej, ojczyzny, szlachcica, dworku szlacheckiego, żyda, muzyki, malarstwa, krajobrazu, przyrody, emigranta, konfliktu, tańca, zbrodni, przemiany wewnętrznej bohatera, patriotyzmu, sporu Opracowanie "Pan Tadeusz" ŚCIĄGA Z LEKTURY Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie historia Szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem 2. Co oznacza tytułowy zajazd ? Mylony ze zjazdem Otóż jest to nielegalny, siłowy, a czasem nawet i krwawy sposób dochodzenia swoich praw przez szlachtę polską. Najzwyczajniej w świecie- pokrzywdzony, jeśli nie miał własnego zbrojnego oddziału, zbierał “kumpli” napadał na sąsiada, który był mu coś winien. Tak objaśnia to Mickiewicz. 3. Gatunek literacki Epopeja narodowa, epopeja szlachecka. 4. Geneza utworu Utwór został wydany w Paryżu z datą 1834 r., “Pana Tadeusza” uznaje się za podsumowanie twórczości Mickiewicza. Poeta pracował nad nim z przerwami od jesieni 1932 do 13 lutego 1834 r., przebywając na emigracji. Patriotyczna wymowa poematu adresowana była do skłóconego środowiska emigrantów polskich. Tworząc utwór, autor wiedział doskonale, że nie ziściły się nadzieję Polaków pokładane w Napoleonie i jego wyprawie przeciw Rosji. Chciał ich niejako “pocieszyć” po klęsce powstania listopadowego, z siebie za “zrehabilitować” za to, iż nie wziął w nim udziału. Pierwsze wydanie “Pana Tadeusza” okazało się bez “Epilogu”. Został on odnaleziony później, nie wiadomo, czy w zamyśle poety miał stanowić zakończenie utworu, obecnie jednak jest zawsze omawiane wraz z nim. 5. Znaczenie utworu “Pan Tadeusz” jest niekwestionowanym arcydzieła literatury polskiej. Składa się na kunsztowności języka, jakim napisany jest poemat (regularny trzynastozgłoskowiec), niezwykle sugestywne opisy przyrody, a przede wszystkim idealizacja i sakralizacja ojczystego kraju jako największego skarbu dla Polaków- patriotów. Utwór stanowi także niewyczerpalna Skarbnica Wiedzy o obyczajowości szlachty sarmackiej. Cechy gatunku widoczne w utworze:: “Pan Tadeusz” to obszerne utwór epicki, pisany wierszem, rozpoczynające się Inwokacji (do ojczyzny- Litwy i do Matki Boskiej). Bohaterem epopei jest zbiorowość (szlachta litewska), szczegółowo scharakteryzowana. Akcja utworu rozgrywa się w momencie przełomowym dla danej społeczności (oczekiwanie na nadejście Napoleona wyprawiającego się przeciwko Moskwie oraz dokonujące się przemiany społeczno-obyczajowe). Obecne są porównania homeryckie i retardacje- celowe spowalnianie rozwoju utworu. 6. Czas i miejsce akcji Akcja ksiąg I-X toczy się w ciągu kilku dni lata 181, księga XI i XII obejmuje jedną noc i jeden dzień wiosny w 1812. Miejscem akcji jest Soplicowo (majątek sędziego Soplicy w Nowogródzkiem), pobliskie ruiny zamku należące do rodu Horeszków oraz Dobrzyn, zaścianek szlachecki. 7. Co ważnego działo się w poszczególnych księgach I. Gospodarstwo- zawiązanie akcji, przedstawienie bohaterów i miejsca Zamek- Gerwazy opowiada Hrabiemu historię upadku rodu Umizgi- flirty Telimeny, dowiadujemy się, kim jest tajemnicza Dyplomatyka i łowy– Robak agituje szlachtę w karczmie i zabija niedźwiedzia na Kłótnie– 13-ste urodziny Zosi i wprowadzenie jej na salony- Tadeusz odkrywa swoją pomyłkę, kłótnia w zamku i decyzja o Zaścianek– opis wioski szlacheckiej i życia szlachty Rada– szlachta zamierza wywołać powstanie przeciw Moskalom, ale Gerwazy przekonuje ich, że ważniejszy jest zajazd na Zajazd– Robak zdradza Sędziemu swoja tożsamość, szlachta napada na dwór Bitwa– Moskale wyzwalają Sopliców, ale szlachta sprzymierza się i razem napadają na Emigracja- uczestnicy bitwy uciekają za granicę, umierający Ksiądz Robak wyznaje Gerwazemu swoją Rok 1812– rehabilitacja Jacka Kochajmy się– staropolska uczta z serwisem, zaręczyny, uwłaszczenie chłopów. 8. Co ważnego działo się w poszczególne dni Rok 1811 (jesień)Piątek (ks. I)1) Przyjazd Tadeusza i spotkanie z tajemniczą Wieczerza na zamku (poznanie Telimeny).Sobota (ks. II i III)1) Polowanie na Opowieść Gerwazego o Rozmowa Telimeny z Sędzią o planach wyswatania Tadeusza i Flirt Telimeny z Tadeuszem i Hrabią zakończony nocną schadzką z (ks. IV i V)1) Agitacja szlachty w karczmie Jankiela przez księdza Polowanie na Plany małżeńskie 13-ste urodziny Zosi i jej przedstawienie gościom- Tadeusz odkrywa swoją Słynna scena Telimeny z Wieczerza w zamku, kłótnia Hrabiego i Gerwazego ze szlachtą, decyzja o (ks. VI, VII i VIII)1) Woźny niesie pozew przeciw Ksiądz Robak namawia Sędziego do przewodniczenia powstaniu na Narada szlachty w zaścianku Dobrzyn i decyzja o zajechaniu Ksiądz Robak ujawnia Sędziemu swoją Rozmowa Tadeusza ze stryjem o miłości do Przykra rozmowa Tadeusza z Telimeną (zerwanie).7) Zajazd na Sopliców i uczta (ks. IX i X)1) Odsiecz wojsk moskiewskich pod wodzą Płuta i Rykowa (zakucie szlachty w dyby).2) Przybycie księdza Robaka ze Uczta i aroganckie zachowanie Awantura i zwycięska bitwa z Układy z kapitanem Rykowem i ucieczka młodzieży za granicę6) Pożegnanie Tadeusza z Zosią i Hrabiego z Spowiedź Jacka 1812 (wiosna)Dzień pierwszy (ks. XI)1) Nocleg polskich wojsk w Wojski szykuje ucztę staropolską (w nocy).Dzień drugi (ks. XI i XII)1) Nabożeństwo i rehabilitacja Jacka Polowanie na zająca (zwycięstwo obu chartów).3) Zaręczyny trzech par (Tadeusz/Zosia, Asesor/Tekla (córka Wojskiego), Rejent/Telimena).4) Uczta staropolska z udziałem polskich Uwłaszczenie Patriotyczny koncert Jankiela i polonez. 9. Bohaterowie Tadeusz Soplica- młody szlachcic, ma około 20 lat, syn Jacka Soplicy. Wychowany przez jego brata, Sędziego. Wyglądał jak typowy Soplica: otyły, krzepki, silnym. Do Soplicowa przybywa po ukończeniu nauki. Jest bardzo skromny, nieśmiały w kontaktach z kobietami i niedoświadczony. Myli Telimeny z Zosią. W trakcie trwania akcji utworu dojrzewa do roli świadomego obywatela, Soplica- ojciec Tadeusza, brat sędziego. Za młodu dumny szlachcic, zakochany w Ewie Horeszkównie. W trakcie trwania akcji utworu mnich bernardyn, ukrywający (nawet przed bratem) swoją tożsamość pod imieniem Robak, odbywający pokutę za grzechy młodości. Prowadzi także działalność polityczną, jest gospodarz Soplicowa, brat Jacka. Jest bardzo przywiązany do tradycji, upatruje w niej warunek zachowania tożsamości uboga krewna Sędziego, mieszkająca w Soplicowie, wychowująca Zosię. Jest typową kosmopolitką, “dama modna”, zakochana w “Petersburgu”, w którym mieszkała kilka lat, i o którym często opowiada w towarzystwie. Obawia się staropanieństwa, chcę wydać za mąż, ale jest zmienna w uczuciach, niezdolna do prawdziwej córka nieżyjącej Ewy Horeszkówny i kasztelana. Dziewczyna bardzo młoda, ma 14 lat, niewinna, wychowana przez Telimenę z dala od wszelkiego świata w bliskości z naturą, co uczyniło ją czystą i wrażliwą. W trakcie trwania akcji utworu Zosia, podobnie jak Tadeusz, dojrzewa emocjonalnie i jest zdolna bardzo poważnie traktować swoją przyszłą rolę żony i arystokrata, ostatni dalekiej krewnych Horeszkówny (“chociaż po kądzieli”), typowy “kawaler modny”.Podkomorzy- przebywa w Soplicowie jako sędzia sporu o zamek między Soplicami a Horeszkami, przedstawiciele starszego pokolenia, “ostatni, co tak poloneza wodzi”.Wojski Hreczecha- daleki krewny Sędziego pomaga mu w gospodarstwie. Słynny Rębajło- dawny sługa Horeszków, tytułowany Klucznikiem. Od czasu śmierci swego pana nienawidzi Sopliców. To on podsuwa Hrabiemu pomysł dokonania zajazd na Protazy Baltazar Brzechalski, “generał niegdyś trybunalski, woźny”.Maćko nad Maćkami- Maciej Dobrzyński, Matyjasz, 72-letni szlachcic. Powszechnie szanowany. Patriota, były konfederat barski. Jako jeden z niewielu trzeźwo ocenia sytuację, nie daje się wciągnąć w awanturę przeciwko Soplicom. Jednak gdy szlachta trafia do rosyjskiej niewoli, wraz z Robakiem pomaga jej wybrnąć z karczmarz, “Żyd poczciwy, ojczyznę jak Polak kochał”, mistrz gry na cymbałach. Kapitan Ryków- oficer rosyjski, przychylny Polakom: “Co nam do Lachów? Niechaj Moskwa dla Moskala, Polska dla Lacha; ale cóż? Car nie pozwala!”.Major Płut- oficer polski na usługa cara, gorliwy wykonawca jego Stali mieszkańcy dworku szlacheckiego w Soplicowie:– Sędzia Soplica– Tadeusz Soplica– Telimena– Zosia Horeszkówna– Wojski Hreczecha– Tekla Hreczeszanka, Wojszczanka– Woźny– służbab) goście Soplicowa- przybyli na sądy graniczne (czyli po to, by pomóc Sędziemu w sprawie sądowej dotyczącej przyznania prawa własności do zamku Horeszków) lub okazjonalnie zapraszani do stołu:Ksiądz RobakPodkomorzy z rodzinąAsesorRejent BolestaKapitan RynkówMajor PłutŻyd JankielEkonomc) postacie związane z rodem Horeszków:– Hrabia– Stolnik Horeszko– Ewa– Wojewoda– Zosia– Gerwazy Rębajłod) szlachta zaściankowa z Dobrzyna:– Maćkiem nad Maćkami– Bartek Prusak (od nienawiści żywionej do Prusaków)– Maciek Kropiciel lub Chrzciciel (od maczugi zwanej Kropidełkiem)– Bartek Brzytewka (od cienkiej szabli)– Maciek Konewka– Bartek Szydełko (od szpady)e) goście spoza Dobrzyna przybyli na naradę:– Buchman (komisarz z Klecka)– szlachcic Skołuba– dwaj Terajewicze– czterej Stypułkowscy– trzej Mickiewicze– i przypisani już do poprzednich grup: Jankiel, Gerwazy, Hrabiaf) postacie historyczneProtazy wspomina nawet królowa Jadwigę i króla Władysława przywoływana jest też postać Tadeusza Napoleon Bonaparte- wielokrotnie wspominany przez bohaterów książę Józef Poniatowskidowódcy wojsk polskich stacjonujący w Soplicowie i obecni na uczcie :gen. Jan Henryk Dąbrowskigen. Karol Kniaziewiczgen. Ludwik Pacgen. Kazimierz Małachowskikpt. Józef Dwernickidowódcy wojsk polskich stacjonujący w Soplicowie (niewymienieni jako goście na uczcie):gen. Romuald Giedroyćgen. Michał Grabowski 10. Problematyka i główne przesłanie Idealizacja ojczyzny- Poeta w utworze kreuje świat idylliczny, Soplicowo czyni “centrum polszczyzny”. Składa się na tę wizję umiejscowienie dworu na wzgórzu, nad płynącym strumieniem, wśród białych drzew (brzóz). Miejsce to zostaje uwznioślone, wyidealizowane, przedstawione jako święte (sakralizacja: “Kraj lat dziecinnych, on zawsze zostanie/święty i czysty jak pierwsze kochanie). W sieni na ścianach wiszą nie portrety przodków, ale bohaterów narodowych (Kościuszki, Rejtana), zegar wygrywa melodie “Mazurka Dąbrowskiego”. Wszystko to jest dowodem patriotyzmu mieszkańców. Taka idylliczna wizja ojczyzny adresowana była do skróconego środowiska Polaków na emigracji i miała na celu rozbudzenie w ich sercach tęsknota za krajem oraz gotowość oddania życia za jego wolność. Kult szlacheckiej tradycji. Podkreśleniu wagi staropolskiej tradycji służy wielokrotne używanie przymiotnika “ostatni” w utworze (jest to przymiotnik występujący w nim najczęściej) możemy przeczytać o “ostatnim zajeździe”, “ostatnim z Horeszków”, “ostatnim woźnym trybunału” oraz “ostatnim, co tak Poloneza wodził”. W ten sposób podkreślone zostały odchodzenie w przeszłość dawnej, sarmackiej Polski wracaj obyczajowość. Tworzy to nastrój nostalgii, ale inaczej na nadejście nowego pokolenia, a wraz z nim nowych, lepszych dla Polski czasów. Obraz szlachty w “Panu Tadeuszu”. Nie jest on wyidealizowany, ale przedstawione w sposób realistyczny. Mickiewicz nie stroni od uwydatnienia polskich wad narodowych, takich jak pijaństwo, warcholstwo, brak poszanowania prawa, pieniactwo, głupota. Zostają te wady jednak nieco złagodzone przez obecnych utworze liryzm i humor, a przede wszystkim przez optymistyczny rozwiązanie i zakończenie wszystkich wątków, wyrażające nadzieję na możliwość zrozumienia i naprawy błędów przez społeczeństwo polskie, tak jak miało to miejsce w przypadku Jacka Soplicy, którego kreacja jest swoistą syntezą polskich lasów. Ucztowanie w “Panu Tadeuszu”. Czynnością najczęściej opisywane przez Mickiewicza jest jedzenie. Pełni ono funkcją łączącą mieszkańców dworu, stwarza także okazję kultywowania tradycji, pielęgnowania dobrych obyczajów. Scena opisująca deser w Wojskiego wymiar symboliczny. Jego zjedzenie przez gości to “zjedzenie ojczyzny”, którą deser wyobraża. Motyw ten nawiązuje do obrzędu teofagii- spożywania ciała bóstwa (również podczas Eucharystii), co symbolizuje zjednoczenie z tym bóstwem. “Bóstwem”, wartością najwyższa jest dla mieszkańców Soplicowa, tak jak dla romantyków, jest ojczyzna. Rola motywów muzycznych w utworze. W “Panu Tadeuszu” opisane są trzy wielkie koncerty: koncert Wojskiego na rogu (Ks. IV), koncert przedwieczornej (Ks. VIII) oraz koncert Jankiela (Ks. XII). Dodatkowo ważną, symboliczną funkcję pełni motyw “Mazurka Dąbrowskiego”. “Koncert Wojskiego”- mistrzowska sztuka Wojskiego w sposób cudowny oddaje odgłosy polowania, sławiąc jedno z najstarszych zajęć ludzkości, podkreślając nierozerwalny związek człowieka z naturą. Jego odegranie daje sygnał zakończenia łowów. “Koncert Przedwieczorny”- jego mi to twórczy charakter tworzy opis miłosnej rozmowy kochanków- Nieba i Ziemi. Natura przemawia do słuchającego ją człowieka, człowiek wkracza w obręb natury, staje się, czuję się jej nieodłączną częścią. „Koncert nad Koncertami”– motywy muzyczne rozpoznawalne w koncercie Jankiela to: “Polonez Trzeciego Maja”- symbol dawnej Polski, wspomnienie czasów jej świetności, umiejętności wzniesienia się Polaków ponad własne korzyści, działania dla dobra ojczyzny. “Idzie żołnierz borem, lasem…”- pieśń żołnierska, opisująca tułacze losy Bojowników o odzyskaniu niepodległości. “Mazurek Dąbrowskiego”- wyraz napoleońskiego mitu przyszłości, swoista klamra kompozycyjna całego utworu. Pierwszy raz jego melodia brzmi w Księdze I, gdy Tadeusz uruchamia zegar kurantowy. Drugi raz motyw ten pojawia się w księdze IV przy okazji opisu pobytu Księdza Robaka w karczmie, kiedy zebrana szlachta śpiewa tę pieśń, aż wreszcie pieśń ta brzmi na zakończenie koncertu Jankiela jako wielki hymn pochwalny na cześć całego narodu, który nie chce się pogodzić z niewolą. W koncercie Jankiela pojawią się ponadto dźwięki muzyczne niebędące konkretnymi melodiami, ilustrujące takie wydarzenia w historii Polski, jak haniebna konfederacja targowicka z 1792 roku, czy rzez warszawskiej Pragi, dokonana przez Moskali w czasie insurekcji kościuszkowskiej w 1792roku. Kreacja bohaterów jest w podporządkowana w wymowie ideowej tekstu. Mimo że główną postacią epopei, bardziej interesującą niż postać Tadeusza, jest Jacek Soplica- nie mógł on zostać bohaterem tytułowym. Jacek to typ bohatera byronicznego, tajemniczego, ukrywającego w swej przeszłości popełnioną zbrodnię. Wraz z przemianą duchową zmienia imię (Jacek- Robak, tak jak w “Dziadach” cz. III: Gustaw- Konrad, a później w “Potopie” Sienkiewicza: Kmicic- Babinicz). Jako Robak posiada także cechy bohatera romantycznego nowego typu. Nie jest to już samotnie działający buntownik, zdaje on sobie sprawę z konieczności współdziałania ze społeczeństwem, jest realistą. Nie czuję też i nie demonstruje swojej wyższości nad otoczeniem, wprost przeciwnie- jest pokorny. Taka kreacja bohatera miała być dla Polaków wzorem, przykładem postawy, którą teraz powinni przyjąć, jeśli chcą myśleć o podźwignięciu się z niewoli. Tadeusz natomiast jest bohaterem tytułowym. To on wraz z żoną na symboliczny początek nowemu pokoleniu, mającemu w przyszłości wywalczyć niepodległość Polski. Jego partnerka życiowa nie mogła być, oczywiście, Telimena, nawet nie ze względu na swój wiek czy niedostatki urody. Mogła nią zostać jedynie dziewczyna prosta, żyjąca w bliskości z naturą, co czyni ją czystą moralnie, a przede wszystkim wiernym tradycji swojego kraju, nie kosmopolitka, jak Telimena. Funkcja opisów przyrody w “Panu Tadeuszu”. Podstawową funkcją opisów przyrody w zamieszczonych w utworze i idealizacja ojczyzny. Z pierwszym z nich spotykamy się już w “Inwokacji”, gdzie pojawia się obraz kraju, który jawi się oczom, a raczej wyobraźni stęsknione go emigranta jako niezwykły. “Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem”. Są to słowa określające kolory metali szlachetnych, a więc niezwykle cennych. W takich kategoriach jawi się też podmiotowi lirycznemu piękno ojczystego kraju. Motyw ten spotykany również w księdze III, gdzie staje się on przedmiotem sporu między Tadeuszem a Hrabią. Ten ostatni sławi błękit włoskiego nieba, które Tadeusz ocenia jako nudę, i przeciwieństwa mu fascynujące grę o różnobarwnych chmur zdobiących niebo litewskie. Spór ten komentuje Telimena, mówiąc o “chorobie Sopliców”, w którym “oprócz Ojczyzny nic się nie podoba”. Tylko pozornie brzmi ta uwaga jako przygana; w istocie jest dyskretnym, odnarratorskim podkreśleniem patriotyzmu mieszkańców Soplicowa, przejawiającego się również umiłowaniem ojczystego krajobrazu. Kolejny fragment podkreślający piękno przyrody, a także jej znaczenie dla życia człowieka, znajdujemy na początku księgi VIII („Zajazd”) w opisie „koncertu wieczornego”. Koncert ten „gra” natura dla człowieka. Obraz wsłuchanych w odgłosy wydawane przez niebo (owady) i ziemię (żaby) ludzi uwydatnia nierozerwalny związek człowieka z naturą, jego od niej zależność, podkreśla jedność, którą stanowią. Współzależność przyrody i ludzkich losów widoczna jest również po bitwie z Moskalami. Mająca miejsce gwałtowna burza, która niszczy drogi, zrywa mosty, uniemożliwiając w ten sposób rozejście się po okolicy wieści o tym, co się stało, na swój sposób pomaga człowiekowi „współdziałania” z nim. Wreszcie w księdze XI („Rok 1812”), zaczynającej się od słów: „O roku ów! Kto ciebie widział w naszym kraju!”, ukazał Mickiewicz obraz natury przeczuwającej wraz z człowiekiem niepokój i wagę nadchodzących wydarzeń. Cała przyroda (bydło, ptaki, niebo, ziemia) trwożnie oczekuje tego, co ma się wydarzyć. W ten sposób oddał poeta ważny dla Polaków czas wyprawy Napoleona na Moskwę, która miała przynieść upragnioną niepodległość. Krajobraz litewski staje się tłem dla ważnych wydarzeń, nastrój panujący w przyrodzie oddziałuje na nastrój ludzi, i odwrotnie: emocje przeżywane przez bohaterów odzwierciedlone są w opisach natury, ukazujących jej barwy, kształty, ruchy, głosy, wydawane przez nią szmery i zapachy. Mickiewicz często posługuje się personifikacją w opisach przyrody. Zabieg ten tworzy wrażenie, iż ona żyje (marchew ma warkocze, bób- oczy, kapusta- sędziwe łysiny). Wszystkie te, bardzo sugestywne, „mieniące się” przed oczami czytelnika barwy, stosowane w opisach przyrody, sprawiają, iż mówi się o ich „malarskości”. Opisy wschodu i zachodu słońca, różnorodnych chmur, całej przyrody ojczystej stanowią arcydzieło literatury polskiej. 11. Budowa utworu, język styl, środki artystyczne “Pan Tadeusz” rozpoczyna się inwokacją adresowaną do Litwy, kończy zaś “Epilogiem” w formie wiersza, którego podmiotem lirycznym jest emigrant z nostalgią wspominający “Kraj lat dziecinnych”. Narrator “Pana Tadeusza” jest obiektywny i wszechwiedzący, generalnie na nie należy do świata przedstawionego. Konwencję te łamie dopiero ostatnie zdanie “I ja tam byłem…”. Utwór podzielony jest na dwanaście ksiąg, pisanych regularnym trzynastozgłoskowcem, ze średniówką po siódmej sylabie. Styl utworu jest podniosły, język obfituje w kosztowne przenośnie, porównania i inne środki artystyczne, tworzące efekt “malarskość opisów”. Niemało w nim też humoru, a nawet delikatnej ironii w piętnowanie ludzkich przywar, co podporządkowane jest patriotycznej idei utworu. 12. Konteksty i nawiązania “Pan Tadeusz”, jako epopeja, wzorowany jest na eposach do “Pana Tadeusza” zauważyć można w “Latarniku”, noweli o tematyce patriotycznej autorstwa Henryka Sienkiewicza. Przełomowym wydarzeniem jest w niej moment, kiedy jej bohater, Skawiński, polski emigrant, otrzymuje przesyłkę zawierającą “Pana Tadeusza”, zapomina zapalić latarnie, traci pracę i musi na nowo rozpocząć żywot nawiązania dostrzegamy w obrazie Nawłoci, szlacheckiego dworu przedstawionego w “Przedwiośniu” Stefana Żeromskiego. Życie rodziny Wielosławskich przypomina spokojny żywot mieszkańców Soplicowa, zaś kreacja Karoliny Szarłatowiczówny nasuwanie do parte skojarzenie z Mickiewiczowską bohaterów “Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej można zestawić ze szlachtą z Dobrzyna, a Korczyn z ziemiańskiego dworu, którego inspiracją może być dwór soplicowski znajdziemy także “Ferdydurke”. Gombrowiczowskie Bolimowo jest jednak parodią tego motywu, stanowi satyrę na obyczajowość odważnym, ale udanym przedsięwzięciem jest przeniesienie przez Andrzeja Wajdy epopei Mickiewicza na ekran- film “Pan Tadeusz” z 1999 roku. 13. Główne wątki w utworze a) wątek patriotyczny- najważniejszy wątek akcji związany z postacią księdza Robaka; dotyczy konspiracyjnej działalności bohatera, przygotowania na Litwie zbrojnego powstania przeciw Moskalom w obliczu zbliżającej się inwazji Napoleona na wątek sensacyjny- najciekawszy wątek fabuły (retrospekcja!) i akcji; dotyczy sporu o zamek Horeszków zapoczątkowanego przed ok. 20 laty tragiczną śmiercią Stolnika zastrzelonego przez szlacheckiego watażkę – Jacka Soplicę (starszego brata Sędziego).c) wątek miłosny- najzabawniejszy wątek akcji: dotyczy perypetii miłosnych Tadeusza, Telimeny, Zosi i Hrabiego 14. Wątki poboczne, ubarwiające środki epopei a) wątek sporu Asesora z Rejentemb) wątek biesiadny (wszystkie śniadania, wieczerze, bigosy, uczty)c) wątek meteorologiczno-przyrodniczy (czyli wschody i zachody słońca, burze, mgły itp.)d) wątek muzyczno-taneczny (koncerty Wojskiego i Jankiela, polonez)e) wątek tradycji szlacheckiej (opisy tradycyjnych strojów, sprzętów, rozrywek, ceremonii itp.)

ksiądz z pana tadeusza